Zdjęcia, zabawa z kolorami. Odkrywamy to co niewidoczne.

Dzisiaj nieco więcej o zabawie z kolorami. O zasadach tworzenia barwnych obrazów pisałem już wcześniej. Ogólnie stosowane programy graficzne pozwalają wprawdzie w szerokim zakresie zmieniać wygląd naszych zdjęć, jednak nie potrafią zmieniać proporcji barwnych.

Jeżeli mamy zdjęcie podstawowe, najlepiej żeby to był plik RAW, o wspaniałym czerwonym odcieniu,  jak wyżej (n1) to kolejne próby mogą tylko zmienić procentowy udział barw podstawowych.


Możemy więc zmniejszyć udział czerwonego koloru, ale - jak już wiemy z poprzednich postów - automatycznie pojawi się kolor przeciwstawny, czyli zielony (n2).

Możemy jeszcze trochę pokombinować z kolorem żółtym, oraz ogólnym nasyceniem barwnym (i kontrastem), co w efekcie da nam oliwkowy kolor morza (n3) .

Na tym jednak kończą się eksperymenty z kolorami. Mamy wprawdzie ciekawą oliwkę, nie mamy czerwonego morza. Co więc możemy jeszcze zrobić?


Ogólnie dostępne programy nie będą nam już przydatne, przechodzimy zatem do pracy z warstwami i "kanałami alfa", uzyskując np. obraz n4.

O szczegółach jednak w następnym odcinku, bo tutaj chciałbym się zatrzymać nad tym, czego najczęściej nie bierzemy pod uwagę w trakcie robienia zdjęć. Zdjęcie "n4" uznałem jako najbardziej oddające atmosferę niepowtarzalnego wschodu słońca. Zastanowił mnie jednak przebijający się zielony kolor chmur. Dopiero po wielu latach, korzystając z mapy "Google - Earth" ustaliłem, że jest to odbicie od niezwykle bujnie rozrośniętych filipińskich dziewiczych lasów zwrotnikowych rozpościerających się za czarną linią horyzontu. Czyżby więc oczy nas myliły? O tym efekcie już pisałem wcześniej na stronie:
http://foto-anzai.blogspot.com/2014/05/wyobraznia.html#comment-form


Nieco inaczej odkrywamy tajemnice na zdjęciach nocnych. Zdjęcie "091 a1"

(oryginał na stronie: http://szczesliwamalpa.blogspot.com/2014/09/blog-post_9.html#comment-form) to obraz Księżyca z za chmur. Jasne odbłyski na liściach jarzębiny to prawdopodobnie efekt użycia lampy błyskowej. Zawodowy fotograf z pewnością w takiej sytuacji wyłączył by flesza (bo po co przy nocnych zdjęciach błyskać w ciemność, skoro lampa "sięga" najwyżej na 2-3 metry?), tutaj jednak flesz błysnął i powstało bardzo ciekawe zdjęcie j.w.


Z ciekawości zacząłem obrabiać krzew jarzębiny i wtedy pojawił się obraz zachmurzonego nieba "091 a2"

Po zwiększeniu kontrastów z prawej strony na dole (zdjęcie "091 a3" jak niżej) pojawiły się także jakieś zarysy budynków.

Mniej więcej w podobny sposób powstało kolejne poniższe zdjęcie wykonane przez żonę aparatem telefonicznym. Jak sama przyznała, chodziło jej o zdjęcie Księżyca. Skadrowała, strzeliła "słit focię" i dopiero wtedy zauważyła na niebie dwustopniową tęczę. Po obróbce powstał cukierkowy obraz właściwie nie wiadomo czego.

W gwarze fotografów taki styl zdjęcia nazywano "klekotyzmem", od eklektyzmu łączącego inne style. No cóż w fotografii taki styl raczej się nie przyjmie, ale żony to nie zraża. Działa dalej.
.